Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Lagarosiphon major & Taraxacum parnassicum

fotò
fotò
Pesto-d'aigo

Lagarosiphon major

Hydrocharitaceae

Noms en français : Élodée crépue, Peste d'eau.

Descripcioun :
La pesto-d'aigo es uno planto que nous vèn dóu cèntre de l'Africo e que coumenço de se vèire dins quàuquis estang e mueio de Prouvènço. Se dis qu'èi di proun envahissènto. Douno d'èr is eloudèio, mai li fueio soun bèn mai sarrado e torso. Pèr l'ouro sèmblo que i'ague soulamen de pèd femello.

Usanço :
S'apren à l'aquarioufilìo s'aquesto planto s'atrovo au nostre. Agrado pèr-ço-que crèis rapidamen.

Port : Grando erbo
Taio : 50 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Lagarosiphon
Famiho : Hydrocharitaceae


Ordre : Alismatales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : 3
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 200 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto envahissènto
Jun à setèmbre

Liò : Aigo - Estang - Mueio
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino Africo-Cèntre
Ref. sc. : Lagarosiphon major (Ridl.) Moss, 1928

fotò
fotò
Pisso-chin(-dóu-Mount-Parnasse)

Taraxacum parnassicum

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Nom en français : Pissenlit bai.

Descripcioun :
Aquéu pichot pisso-chin trachis dins li pelouso pulèu acido (qu'an perdu soun cauquié). Fai partie de la seicioun ERYTHROSPERMA, que coume lou dis lou noum à d'akène roujo. Se recounèis subretout à si fueio que fan de tros en triangle quàsi sènso dènt e sènso pichot tros entre (coume se vèi souvènt pèr li mourre-pourcin). Li bratèio, banarudo e remountanto deforo, soun soudado dedins. Regardo tambèn li petalo dóu deforo en cuié (fotò).

Usanço :
Coume pèr tóuti li mourre-pourcin èi manjadisso, pamens es uno planto aparado marcado sus listo roujo, categourìo LC, es à dire soucit minour.

Port :
Taio : 3 à 15 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2 cm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 600 à 2600 m
Aparado : Noun
Mars à jun

Liò : Pelouso
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuroupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum parnassicum Dahlst., 1926

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
C
ges
C
ges
R
RR
ges

Lagarosiphon major & Taraxacum parnassicum

RR
ges
ges
ges
RR
ges
ges
ges

Coumpara Pesto-d'aigo emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin(-dóu-Mount-Parnasse) emé uno autro planto

fotò